คำสอน...หลวงปู่ชา สุภัทโท

ตัวเปล่า
เจ้าเกิดมา ก็มา แต่ตัวเปล่า
ใครหอบเอา สมบัติมา ก็หาไม่
ถึงคราวจาก ทอดทิ้งไว้ มิเอาไป
ติดตามได้ แต่บาปบุญ ของเจ้าเอง
อันสมบัติ พัสถาน บริวารพร้อม
จักห้อมล้อม เราได้ เพียงชั่วหน
พอชีพดับ ทับถมดิน สิ้นฝูงชน
เหลือเพียงตน ไปเดี่ยว แต่เดียวดาย
อย่าโลภมาก อยากใมหญ่ ใจวุ่นยิ่ง
จงแย่งชิง ข่มเหงเขา เอาแต่ได้

มองตนเอง
โทษคนอื่น มองเห็น เป็นภูเขา
โทษของเรา ไม่เห็น เท่านเส้นขน
กลิ่นคนอื่น เหม็นเบื่อ จนเหลือทน
กลิ่นของตน ถึงเหม็น ไม่เป็นไร
คนใจบุญ ยิ้มแย้ม จิตแจ่มใส
มีดวงใจ สะอาด ดูเหมาะสม
สร้างความดี ที่ถูก ปลูกนิยม
ไม่โสมม ดั่งคนโลภ ชองกอบโกย
คนโลภมาก อยากใหญ่ ใจเถื่อนนรก
ไม่เห็นอก คนอื่นเขา เอาแต่ได้
ถึงคนอื่น จะหิวโหย ช่างหัวใคร
เอาแต่ได้ ฝ่ายตน คนอัปรีย์
จะฉ้อโกง เบียดเบียนเขา ทำไม
ไม่เห็นใคร เอาไปดว้ย เมื่อม้วยมรณ์

ที่มา : http://www.geocities.com/luangpuman/navtang_cha